بررسی روان شناسی آمیختگی رنگ و نور در بازشوهای خانه طباطبایی های کاشان

در تاریخ ایران زمین به رغم اوج و حضیض های قدرت حاکم در ادوار مختلف، هنر معماری همواره پیوستگی منحصر به فردی داشته و پیشینه مشعشع آن همواره برای هر ایرانی مایه فخر و مباهات بوده است. هنر معماری در این مرز و بوم به عنوان تبلوری از مش زندگی مردمان هم عصر خود، جمیعی از هنرها را در خود به منصه ظهور گذاشته و از این حیث هر شخص اهل قریحه ای با ورود و نظاره یک بنای معماری مسحور این ویژگی ها شده و به قدر وسیع قلم به توصیف آن می گمارد. توجه به روان شناسی انسان در خانه های ایرانی با هدف تحقق آرامش همواره از اسلاف به اخلاف منتقل شده است. از عوامل مهم و تاثیرگذار در ارتقای جایگاه هنر معماری و تحقق آرامش در تاریخ معماری ایران رنگ و نور بوده و مهر از ایرانی با جهد و استعداد سرشار خالق بناهایی بوده که این دو عامل مهم به خوبی در آن متجلی شده اند. کیفیتی که متاسفانه در نباهای امروزی این مرز و بوم کم تر مشاهده می شود. خانه طباطبایی ها واقع در کاشان متعلق به دوران قاجار نمونه ای از تعداد عدیده بناهای ساخته شده با نمود معماری سنتی در ایران است. بازشوهایی با آمیختگی رنگ و نور زیبایی دو چندانی به این خانه اعطاء نموده و بطوری که شخص بازدید کننده از نظر التذاذ باصره منتفع می شود و با توجه به ارتباط دید ه و دل از نظر روان شناسی نیز تاثیرات آن مشهود است. این مقاله داده ها را با مطالعات کتابخانه ای، میدانی گرد آوری و با روش توصیفی- تحلیلی بررسی می کند و درصدد است با ماحصل نتایج، توجه معمار امروزی را به استفاده از آن در خلق معماری جلب نماید و زمینه لازم جهت بهره وری روان شناسی برای ساکنین این بناها فراهم گردد.