اصول طراحی معماری پردیس هنری کودک با رویکرد ارتقای خلاقیت در ایران

در سال های اخیر، طرح هایی که در زمینه ی پردیس هنری کودک در کشور انجام گرفته اند، اکثرا به جنبه های اقتصادی و تفریحی کودکان پرداخته اند و کم تر به مبحث بالابردن سطح خلاقیت در کودک، نگاه کرده اند، از طرفی برای مهدکودک ها و دبستان ها، فضاهایی معمارانه و طراحی شده صرفا برای کودک در نظر گرفته نشده است، بلکه در فضاهایی با کاربری غیر آموزشی مثل خانه تاسیس می گردند، لذا این تحقیق موضوعی جدید برای کشور ایران می باشد، به همین منظور پژوهش حاضر می تواند نقطه ی شروعی برای تحقیقات بعدی در این زمینه با رویکرد ارتقای خلاقیت باشد. امروزه، اوقات فراغت کودکان، بیش تر به بازی های انفرادی و دیجیتالی اختصاص یافته و در نتیجه، بازی ها و فعالیت های گروهی آنان به حداقل رسیده است. یکی از جنبه های مهم و جدید این پژوهش این است که به بررسی دید معمارانه و اصول طراحی فضاهای معمارانه، تعاملات در کودکان و در نتیجه، ارتقای خلاقیت آنان رسید. هدف این مقاله، بررسی و امکان سنجی طراحی فضای کمک آموزشی برای اوقات فراغت کودکان 6 تا 12 سال پسر (دوره ی دبستانی) می باشد که در این مقطع سنی وارد جامعه می شوند و بخش عمدهای از شخصیت اجتماعی آن ها شکل می گیرد. در این تحقیق، نوع پژوهش، ترکیبی بوده که شامل شناخت توصیقی و تحلیلی کاربردی می شود که به روش گردآوری اطلاعات از منابع اسنادی با مطالعات تفسیری پرداخته و در نهایت، اطلاعات مربوطه، دسته بندی شده اند و به راهکارهای معمارانه در راستای ارتقای خلاقیت در فضای هنری کودکان رسیده است.