سنجش کیفیت های محیطی مسکن اجتماعی (مسکن مهر) (نمونه موردی شهر جدید پردیس)

مسکن یکی از نیاز های اساسی انسان بوده و به صورت مستقیمی بر زندگی انسان ها اثر می گذارد. در کشور های در حال توسعه حدود 50 درصد از سبد هزینه خانوار ها به مسکن اختصاص یافته است. این میزان هزینه از کل سبد خانوار بیش ترین میزان فشار را به اقشار ضعیف جامعه وارد می کند. از این رو سیاست هایی برای تامین مسکن برای این اقشار در سراسر جهان ایجاد شد. در کشور ایران نیز به تبع افزایش هزینه خرید مسکن دولت سیاست هایی برای ایجاد مسکن برای اقشار ضعیف جامعه در نظر گرفت. یکی از این سیاست ها، ایجاد مسکن اجتماعی بود. در این مقاله، ابتدا به بیان کلیاتی از سیاست های اجرا شده در بخش مسکن برای اقشار کم درامد، می پردازیم. سپس به بررسی سیاست مسکن مهر به عنوان نمودی از مسکن اجتماعی در شهر جدید پردیس پرداخته شده و در آخر نیز کیفیت های مسکن اجتماعی ساخته شده مورد بررسی قرار میگیرد. بدین منظور در بخش اول مطالعاتی پیرامون سیاست های اجرا شده در بخش مسکن در برخی از کشور های مطالعاتی و ایران می پردازیم. سپس با ایجاد پرسشنامه به بررسی کیفیت های مسکن اجتماعی در شهر جدید پردیس پرداخته می شود. در ادامه روند نیز با استفاده از روش های توصیفی و استنباطی به بررسی فرضیه های موجود پرداخته شد. نتایج به دست آمده بیانگر این موضوع بود که سیاست مسکن مهر در شهر جدید پردیس هدف مناسبی داشت ولی نحوه اجرا آن با مشکلات عدیده ای روبه رو بوده و هم چنین عوامل کیفی که سبب افزایش رضایت این سیاست در این منطقه شهری بود، مکان یابی مناسب آن و هم چنین ارتباط معنا داری این مکان یابی با مسیر های اصلی و شریانی مهم بوده، هم چنین روابط همسایگی ناشی از ایجاد مسکن اجتماعی در شهر جدید پردیس با عوامل کالبدی موجود رابطه معنا داری داشته اند.