طراحی بیونیک، با رویکرد پایداری

مسئله ی حفظ محیط زیست، نیاز نسل های آینده و بهره گیری از انرژی های رایگان، مفهوم جدیدی را با عنوان "پایداری" در همه ی علوم، وارد نمود. با توجه به بحران انرژی در جهان از یک سو و رسیدن آسیب هایی به اکوسیستم جهانی از طرف دیگر و با توجه به رشد سریع شهرنشینی به نظر می رسد که باید راهکارهای مناسبی جهت کنترل و کاهش تاثیرات منفی ساخت و ساز بر طبیعت ارائه شود. به این صورت نه تنها اکوسیستم جهانی از آسیب بیش تر در امان می ماند، بلکه مصرف انرژی نیز قابل کنترل می گردد. امید است که بتوان از این طریق، قدمی کوچک در مسیر هدایت ساخت ابنیه در طبیعت سبز برداشت و معماری سبز و پایدار را در کنار طبیعت سبز به ارمغان آورد. معماری پایدار یکی از مباحثی است که اخیراً در کشور ما مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. لذا باید واسطه هایی پیدا کرد تا جزئیات علوم تجربی را کلی کنند و کلیات را در جزئیات معماری بیاورند. نتایج طبیعت نباید مستقیما در معماری طرح شود، بلکه در معماری باید به برداشت هایی کلی از علوم و قوانین طبیعت ارجاع کرد. فرایند از جزء به کل و از کل به جزء در خلق معماری، اگر با اصول برگرفته از آموزه های طبیعت توام باشد، نتایج پایداری را در محصولات معماری به وجود خواهد آوردو با جستجوی رازها و اصول ماندگاری پدیده های طبیعت، سعی در عرضه ی اصول ماندگار آن که منجر به پایداری در تولیدات معماری می گردد، شده است تا این مهم حتی الامکان به آموزش پایدار در معماری منتج گردد. پژوهش پیش رو بر اساس مطالعه کیفی صورت گرفته و نگارش این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها مطالعه کتابخانه ای، و مقالات و مجلات معتبر علمی و اسناد و مدارم مکتوب می باشد.