تعامل موسیقی و معماری و نمونه های موردی خانه موسیقی در ایران و جهان

در موسیقی و تقریباً فقط در موسیقی هنرمند می تواند مستقیماً با مخاطبان خود طرف شود، بی وساطت وسیله ای که عموماً برای مقاصد دیگر هم به کار برده می شود. معمار باید غرض خود را به زبان عمارت بیان کند، که بعضی فوائد مصرفی هم دارد. هنرها از آن جا که از یک منشأ فطری نشأت می گیرند، قابلیت ترجمه به یکدیگر را دارند. درمورد شباهت و تفاوت های معماری و موسیقی میتوان گفت معماری هنری است بصری، ثابت و ایستا که ایجاد فضایی مادی و معنوی می کند در واقع وجه عینی هندسه تجریدی است. کاربرد تناسبات در حجم مکان و در یک کلام، معماری زمان می باشد. شوپنهاور می گوید که همه هنرها می خواهند به مرحله موسیقی برسند. آن کیفیتی که باعث می شود مابقی هنرها بخواهند به مرحله موسیقی برسند وجود کیفیت انتزاع و تجربه در هنر موسیقی است. آنچه موسیقی را از دیگر هنرها متمایز می سازد. بیان صریح و بدون واسطه با مخاطبان خود است که انتقال پیام ها، آرمان های ذهنی، عواطف و احساسات هنرمند را به دیگران آسانتر می سازد که بدون واسطه یک شی انجام می پذیرد. در پژوهش پیش رو اشتراکات موسیقی و معماری بیان شده و نمونه هایی از خانه موسیقی در ایران و جهان که نشان دهنده این تعامل هستند معرفی خواهند شد.