حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین به عنوان یک آلاینده نوظهور با استفاده از کربن فعال

آموکسی سیلین از جمله آلاینده ها نوظهوری است که به دلیل اثرات منفی بر روی برخی میکروارگانیسم ها نیاز به حذف از آب های آلوده پیش از ورود به طبیعت را دارد. هدف از این تحقیق، بررسی حذف این آنتی بیوتیک بر روی جاذب کربن فعال پودری است. در این مطالعه، اثر ph، غلظت اولیه آموکسی سیلین، مقدار جاذب و زمان تماس بر راندمان حذف آموکسی سیلین بررسی شد. هم چنین ایزوتروم و سینتیک جذب توسط کربن فعال مورد بررسی قرار گرفت. مقدار جاذب 0.8 گرم بر لیتر، زمان تماس 60 دقیقه و ph 8 به عنوان پارامترهای بهینه جهت حذف آموکسی سیلین تعیین شد. میزان راندمان حذف نیز برای غلظت 50 میلی گرم بر لیتر 60 درصد است. فرآیند از مدل شبه درجه دوم و ایزوترم لانگمایر تبعیت می کند. نتایج حاکی از آن است که کربن فعال می تواند به عنوان یک جاذب موثر و مقرون به صرفه جهت حذف آموکسی سیلین مورد مصرف قرار گیرد.