مدیریت درآمد و گزارشگری سالانه گزارش (مورد مطالعه: شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی سال های 95-1391)

پس از بحران های اقتصادی اخیر، بسیاری از شرکت ها با عملکردی کارآمدتر در جستجوی راه هایی برای افزایش فروش و کاهش هزینه ها و دستیابی به سودهای بالاتر می باشند. بنابراین، مشخص است که مدیریت درآمد و هزینه کارآمدترین راه برای دستیابی به سود بیشتر و نهایتاً افزایش رشد شرکت است. موضوع اصلی این مقاله، بررسی مدیریت درآمد و گزارشگری سالانه گزارش، تصویر کاملی از چگونگی رشد و درآمد شرکت ها ارائه می دهد. یعنی آن که شرکت ها احتمالاً تلاش می کنند درآمد حاصل از فروش، تعداد کارکنان یا اندازه دارایی ها را افزایش دهند که نهایتاً منجر به افزیش هزینه ها می گردد. در این مورد، رابطه رشد–یادگیری ممکن است توضیح امکان پذیری رشد شرکت را ارائه ندهد.در صورتی که شرکت تلاش نماید هزینه ها را به حداقل رساند، امکان تأثیرگذاری منفی بر درآمد حاصل از فروش، تعداد کارکنان و دارایی ها نیز وجود خواهد داشت. پژوهش گران، تحلیل گران و سرمایه گذاران به دلیل اهمیت مدیریت درآمد به عنوان یکی از مهم ترین معیارهای ارزیابی عملکرد به عنوان عاملی مهم در ارزش بنگاه های اقتصادی، ناگزیر به ارزیابی دقیق آن هستند.اهمیت این مطالعه در آن است که به گونه ای تجربی به سرمایه گذاران، قانون گذاران بازار سرمایه، تدوین کنندگان استانداردهای حسابداری و سایر استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری نشان خواهد داد که چه متغیرهایی بر خوانایی و قابلیت فهم گزارش های مالی شرکت ها تأثیرگذار هستند.با توجه به اهمیت موضوع، مقاله حاضر به بررسی مدیریت درآمد و گزارشگری سالانه گزارش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس که طی سال های 1391 تا 1395 در ایران فعالیت داشته اند. که از تعداد 495 شرکت حاضر، تعداد 115 شرکت به عنوان نمونه انتخار گردیده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مدیریت درآمد با میزان خوانایی گزارش های مالی شرکت ها رابطه معناداری دارد. به عبارت دیگر بین مدیریت درآمد، شاخص فوگ و شاخص طول سند رابطه معناداری وجود دارد.