بررسی تطبیقی و تحلیلی جایگاه زنان در مجموعه داستان های کوتاه دولت آبادی و نجیب محفوظ

شخصیت پردازی یکی از عناصر مهم داستان به شمار می رود که بر گیرایی داستان تأثیر بسیار دارد. در ادبیات داستانی اغلب مردها سرنوشت سازند و زن ها نقش کم رنگ تری دارند و گاه با دید ابزاری به آن ها نگریسته شده است. در این پژوهش سعی شده با تحلیل و تطبیق جایگاه زنان در کارنامه ی سپنج محمود دولت آبادی و خانه ی بدنام نجیب محفوظ، دیدگاه دو نویسنده ی معاصر ایران و مصر در مورد زن ارزیابی شود؛ و تا آن جا که نویسندگان این جستار می دانند چنین تحلیل و تطبیقی تاکنون انجام نشده است. از آن جا که این دو نویسنده، در زمره ی نویسندگان مکتب رئالیسم به شمار می آیند، پس بررسی شخصیت پردازی زنان در آثار ایان دو، واقعیت های زیادی را نمایان می سازد. بررسی نقش زنان در این داستان ها بر این مطلب صحه می گذارد که زنان روستانشین دولت آبادی و زنان شهری نجیب محفوظ، هر دو، درد و رنجی را تحمل می کنند که شاید هر دو نویسنده را به سوی ناتورالیسام سوق می دهند؛ در این پژوهش نگارندگان، برای پی بردن به شخصیت زنان در جامعه ی مردسالار ایران و مصر به بررسی عنصر توصیف و نیز عنصرگفت و گو پرداخته تا جنبه های تاریک و مغفول مانده ی شخصیت زنان در داستان ها به وضوح روشن گردد.