ارتباط متقابل میان معماری سازمان با معماری منابع انسانی

معماری واژه ناشناخته ای نیست. حداقل برای مهندسان و آشنایان به رشته های مهندسی، کلمه معماری یادآور یک طرح و دید همه جانبه و کلان بر ساختار و رفتار موجودیتی است که دارای خواصی چون پیچیدگی و پویایی است. تهیه و نگهداشت این طرح مستلزم داشتن توجه ویژهای به جامعیت، یکپارچگی، انعطاف پذیری و تعامل پذیری است. در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات(فاوا) نیز ابتدا مفهوم معماری در محدوده سخت افزار و سپس نرم افزار اهمیت پیدا کرد. موضوع استفاده مجدد از قطعات از پیش ساخته شده و این سئوال که با چه ترکیب و تلفیقی از عناصر موجود می توان سیستم جدیدی را طراحی نمود، مورد توجه قرار گرفت. تجربه سایر رشته های علوم و مهندسی ثابت کرده است که هر جا نیاز به طراحی موجودیت یا سیستمی باشد که ابعاد یا پیچیدگی آن از یک حد معینی فراتر رفته، یا نیازمندی های خاصی را تحمیل نماید، نگرش ویژه و همه جانبه ای را نیازخواهد داشت که در اصطلاح به آن «معماری» گفته می شود. امروزه معماری نه تنها در "سخت افزار" و "نرم افزار" اهمیت یافته بلکه در مدیریت جنبه های مختلف سازمان نیز نیاز به تدوین معماری ضروری شده است. معماری سازمانی (enterprise architecture) شامل مدل های کسب و کار، فرآیندها، داده ها، سیستم های پشتیبانی کننده، شبکه و هم چنین زیرساخت های فناوری برای هر دوی معماری وضع موجود و وضع مطلوب است، همچنین در معماری سازمانی نیاز به استانداردها، ملاحظات امنیتی و یک طرح انتقال می باشد. مدیریت منابع انسانی حوزه جدیدی در ادبیات مدیریت منابع انسانی است که هدف آن ترسیم جنبه انسانی و برجسته نمودن نقش کارکنان کلیدی در تحقق مأموریت ها و استراتژی های سازمان است. در این مقاله سعی شده است ابتدا مقدمه از موضوع ارائه شود و در ادامه مفهوم معماری سازمانی، تعریف معماری سازمانی، انواع معماری سازمانی، رویکردهای معماری، ارتباط مدیریت استراتژیک منابع انسانی با معماری منابع انسانی، فعالیت های تشکیل دهنده معماری منابع انسانی، مولفه های معماری منابع انسانی، عناصر پایه معماری منابع انسانی.