نوسازی- بهسازی شهری مشارکتی (نمونه موردی: آمریکای لاتین)

بافت های فرسوده شهری بخش عمده ای از فضاهای شهری کشور را در برمی گیرند و در صودت عدم اتخاذ سیاست ها و تدابیر جدی و سریع مدیریتی در بهسازی و نوسازی آن ها تحقق توسعه پایدار شهری را غیر ممکن خواهد ساخت. چرا که فرسودگی فیزیکی و کالبدی این بافت ها فرصتی برای سکونت اقشار کم درآمد روستایی و شهری که فاقد توان مالی برای سکونت در سایر محلات شهری می باشند را فراهم خواهد کرد و به تبع آن چرخه ای از فرسودگی و فقط اجتماعی- فضایی را در این محلات دامن خواهد زد. با ارتقاء منزلت اجتماعی ساکنان محلات از طریق مشارکت در برنامه های ساماندهی محیط زندگیشان می توان به تقویت حس مسئولیت پذیری، تعلق به مکان، همبستگی، خودباوری و اعتماد به نفس آن ها کمک نموئ و نهایتا به چرخه ای از مشارکت و پایداری اجتماعی که زیر بنای تحقق سایر ابعاد توسعه پایدار شهری به ویژه زیست محیطی است دست یافت. روش این پژوهش توصیفی تحلیل است و با توجه به ماهیت پژوهش و نیاز از داده ها و اطلاعات و مطالعات اسنادی، شامل کتب، مقالات، پایان نامه ها و آمار ها و گزارش ها و سایر روش های گرد آوری اطلاعات استفاده شده است.