بررسی نقش خانواده و مدرسه در فرایندهای هویت یابی کودکان و اثرات آن در جامعه

از نشانه های یک معلم بزرگ این است که نه تنها توانایی انتقال دانش را داشته باشد بلکه بداند چه هنگام دانش آموزان را تشویق کند که به تنهایی مسیر را ادامه دهد. در این راستا نقش خانواده و معلم و در نگاه کلی تر جامعه بسیار حساس می باشد. محوریت معلم و عوامل آموزشی  و پرورشی در فرایند هویت یابی کودکان و فرایندهای اجتماعی اقتضا می کند که معلمان و خانواده ها با این مفاهیم آشنا باشند. یکی از کارکردهای عمومی آموزش و پرورش اجتماعی شدن افراد است. هر جامعه از لحاظ بزرگی یا کوچکی، سادگی یا پیچیدگی دارای نوعی خاص آموزش و پرورش است. از طرفی مدرسه با آنکه واسطه مهمی در انتقال دانش و مهارت به کودکان می باشد به اجتماعی کردن، همسازی و همنوایی آنان با اخلاق اجتماعی از طریق انتقال ارزشها، هنجارها و نگرش های اجتماعی مطلوب و مناسب توجه خاص دارد، و از لحاظ تغییر دادن نقش کارکرد مهمی به عهده دارد. این پژوهش بر این باور استوار است که، یک معلم بزرگ یک هنرمند بزرگ است و تعداد آن ها نیز به همان اندازه ی هنرمندان بزرگ کم است. معلم بودن حتی شاید بزرگ ترین هنر باشد. زیرا رسانه اش ذهن و روح انسان است. در این راستا خانواده منشاء اولیه بیشتر عادت ها و عواطف و تحصیلات ما است. علاقه ما به درس و مدرسه، مهارت های ما در نوشتن، حرف زدن، مطالعه و فکر کردن، همه در ابتدا در خانواده شکل می گیرند، و در حقیقت والدین در بیشتر رفتار ها اولین معلم فرزندان خود هستند. نگاه خانواده به درس، تحصیل و برنامه ریزی آنان در این باره از تعیین کننده ترین عوامل در آینده فرزندان است که هویت و ساختار شخصیتی کودکان شکل می گیرد و در مدرسه پرورش می یابد.