تأثیر آموزش خوشبینی بر ارتقای احقاق جنسی و سرسختی روان شناختی زوجین شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش خوشبینی بر ارتقای احقاق جنسی و سرسختی روان شناختی زوجین شهر شیراز  بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها یک مطالعه نیمه -آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را  کلیه زوجین منطقه 5 شهر شیراز در سال 1396 تشکیل دادند. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. برای نمونه گیری ابتدا به صورت تصادفی از بین مراکز مشاوره ناحیه 5 شهر شیراز دو مرکز انتخاب و تعداد 32 نفر (16 زوج) انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش، مداخلات مربوط به آموزش خوشبینی ارائه شد درحالی که به گروه کنترل آموزشی ارائه نگردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه احقاق جنسی هالبرت (1990) و سرسختی روان شناختی کوباسا (1979) بودند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spss نسخه 22 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد آموزش خوشبینی بر ارتقای احقاق جنسی و سرسختی روان شناختی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز  مؤثر می باشد. بنابراین، این مطالعه اهمیت روش آموزش خوشبینی بر ارتقای احقاق جنسی و سرسختی روان شناختی زوجین شهر شیراز را نشان می دهد.