رابطه بین هوش هیجانی و مهارت های کارآفرینی دانشجویان مدیریت دانشگاه اصفهان

هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مهارت های کارآفرینی دانشجویان مدیریت دانشگاه اصفهان بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد، جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق را کلیه دانشجویان مدیریت می باشد که شامل 80 نفر می باشد، و پژوهش از دو پرسشنامه، پرسشنامه هوش هیجانی گلمن (1391)، مهارت های کارآفرینی اسمیت (1990) به شرح ذیل، استفاده می شود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون های کولموگروف – اسمیرنف، رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین هوش هیجانی با مهارت های کارآفرینی رابطه معناداری وجود دارد؛ یعنی افراد با هوش هیجانی بالا تمایل دارند سعی بیشتری در محیط نسبت به کارآفرینی خویش نشان دهند، در حالی که افراد با هوش هیجانی کم تر تمایل زیادی به ریسک ندارند و خواهان وظایف کاری روزمره هستند. مطالعات مستمر ثابت می کند افراد با هوش هیجانی بالا در کار و روابط فردیشان با سایرین موفق ترند و نتیجه این پژوهش نیز نشان داد که هر چه هوش هیجانی در کارکنان بالاتر رود، مهارت های کارآفرینی آن ها در محیط های کاری نیز بهبود خواهد یافت. سرانجام، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از بین 5 مؤلفه هوش هیجانی، سه مؤلفه آن پیش بینی کننده قابل ملاحظه ای برای مهارت های کارآفرینی کارکنان است.