تعریفی نو از چالش های کارافرینی سازمانی و مدل مفهومی ساختار غالب بر آن ها

سازمان ها برای بقاء رشد و تعالی نیاز به درک مناسب و بموقع از پویا بودن محیط، اتخاذ تصمیمات استراتژیک و نهایتاً همگام شدن با آن پویایی دارند. لازمه این همگامی، ایجاد تحولات اساسی پایدار، خلاقیت ها و نوآوری ها یا به عبارتی تغییر و کارآفرینی سازمانی می باشد. این مهم جز با تغییر در تفکر و اجزای زیربنایی سازمان ها یعنی فرهنگ و ساختار حاکم بر سازمان محقق نمی شود. سازمان ها باید هم از کارآفرینی یا آزادی عمل و تصمیم گیری افراد حمایت کنند و هم مانع از بی قانونی و غیراستاندارد شدن گردند. از این رو باید تلفیقی از ساختار ادهوکراسی با کارآفرینانه و ساختار بروکراسی که نقطه مقابل کارآفرینی می باشند را داشته باشند. اما تغییرات ساختاری براحتی در سازمان ها صورت نمی گیرند، از این رو ما به ارائه تعریف جدیدی از چالش های کارآفرینی سازمانی پرداخته و عناصر ساختاری که می توانند موجب بروز این چالش ها گردند و هم چنین نوع ساختاری که مانع بروز چالش های مذکور در سازمان می شود را مشخص می کنیم. در این مقاله کیفی به روش رویش نظریه ها و تحلیل محتوا و با تکیه بر داده های کتابخانه ای، اینترنتی، مشاهده و تا حدودی مصاحبه های نیمه ساختارمند، بعد از تعریفی از کارآفرینی، فرهنگ، ساختار، چالش های تحول سازمانی وکارآفرینی سازمانی، موقعیت و جهت حرکت کارآفرینی در سازمان را مشخص نموده و با ارائه مفهومی از ارتباط چالش های مذکور با یکدیگر، در جهت تعمیم دادن آن ها به کارآفرینی سازمانی تلاش نموده ایم. در این حین مفاهیم ارائه شده، ساختار مناسب نیز مشخص می گردد.