بررسی تاثیر فیلترهای سنگریزه ای در افزایش ذخیره رطوبتی سامانه های سطوح آبگیر در ایستگاه سارال کردستان

کمبود نزولات جوی و آب، یکی از مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. درپژوهش حاضر بابکارگیری فیلترهای سنگریزه ای درپروفیل خاک در قالب 5 تیماراصلی:1- شاهد مطابق عرف محل، 2– سامانه آبگیر با جمع آوری پوشش گیاهی و قلوه سنگ های موجود به همراه بکارگیری فیلتر سنگریزه ای، 3 – سامانه ای همانند تیمارب اما بدون فیلتر سنگریزه ای، 4– سامانه ای با سطوح نیمه عایق به همراه فیلتری از سنگریزه، 5–سامانه ای مطابق تیمار ج اما بدون فیلتر سنگریزه ای، مقایسه شدند. سپس نتایج با آزمون دانکن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در سامانه های نیمه عایق، میزان رطوبت بیشتری در پروفیل خاک ذخیره شد. اما رتبه دوم ازنظر ذخیره رطوبت مربوط به سامانه های با جمع آوری پوشش گیاهی و سنگریزه بود ولی درعمق 60-30 سانتیمتری مربوط به سامانه فوق با فیلتر سنگریزه ای است که با هدف افزایش رواناب و استحصال آب بیشتر، گیاهان و سنگ ها جمع آوری شدندو به دلیل انحراف معیار بالا درمیزان رطوبت پروفیل خاک دردوره داده برداری تفاوت معنی داری بین رطوبت پروفیل خاک سامانه های جمع آوری رواناب دارای فیلتر و بدون فیلتر سنگریزه ای، مشاهده نشد. اما بین تیمار شاهد وسایرتیمارها تفاوت معنی دار وجود دارد. بکارگیری سطوح نیمه عایق به طور میانگین نسبت به حالتی که از سطوح نیمه عایق استفاده نمی شود، 32 درصد رطوبت بیشتر ذخیره شد. همچنین استفاده از فیلترسنگریزه ای درعمق 60-30 سانتیمتری میزان 12 درصد رطوبت بیشتر نسبت به عمق 30-0 سانتیمتری خاک ذخیره نموده، درحالیکه درسایر تیمارها میزان ذخیره رطوبت درعمق 60-30 سانتیمتری عمدتا کمتراز 30-0 سانتیمتری است.