نقش دانش بومی در مدیریت خشکسالی کشاورزی

دانش بومی حاصل تجربیات قرن های دراز مدت زندگی انسان است که با این دانش سرو کار داشته اند و طی فرآیند آزمایش و خطا بدان دست یافته اند. دانش بومی از درون جامعه محلی تراوش کرده و با توجه به نیازهای آن جامعه شکل گرفته است و در طی زمان آنچه که با محیط بومی سازگاری نداشته حذف شده است. از این رو آنچه بر جای مانده است با محیط و فرهنگ حاکم سازگاری دارد. در این پژوهش به منظور بررسی سیر تاریخی وقوع خشکسالی های اقلیمی در شهرستان تفت، از شاخص خشکسالی اقلیمی (spi) استفاده گردید و به منظور اطلاع از میزان آسیب پذیری منطقه از خسارات خشکسالی و نحوه مدیریت آن توسط دانش بومی کشاورزان از مطالعات میدانی کمک گرفته شد. در پژوهش حاضر سعی شده تا ضمن مشخص نمودن سیر تاریخی وقوع خشکسالی اقلیمی، به معرفی چند مورد از دانش بومی کشاورزان شهرستان تفت یزد، در مدیریت ریسک خشکسالی کشاورزی پرداخته شود.