ارائه الگویی برای مدیریت پسماند های صنعت سیمان خوزستان مبتنی بر کنوانسیون بازل

به طور کلی هدف، افزایش شناخت نسبت به وضعیت موجود مدیریت اجرائی پسماند در شرکت سیمان خوزستان و سپس برنامه ریزی جهت تدوین برنامه عملیاتی مناسب و درخور جهت رفع معضلات و مشکلات احتمالی خواهد بود، به طوری که آثار فعالیت شرکت بر محیط زیست به حداقل ممکن رسیده و کلیه پسماندها تحت مدیریت قرارگیرند. کارخانجات تولید کننده سیمان با توجه به پتانسیل تولید انواع آلودگی زیست محیطی، نیازمند رعایت دقیقتر و پایش مستمر فاکتورهای زیست محیطی هستند. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و همچنین با استفاده از روش میدانی کلیه پسماندهای شرکت شناسایی وبراساس کنوانسیون بازل طبقه بندی شده اند و برای هر یک از این پسماندها، محل تولید، نوع پسماند از لحاظ ویژه و غیرویژه بودن، حالت فیزیکی، حجم تولید، دوره تولید، کیفیت پسماند، نحوه جمع آوری و نگهداری فعلی و همچنین نحوه جمع آوری ونگهداری استاندارد تعیین شده است. سپس روشهای، انتقال، نگهداری و دفع نهایی هر یک بررسی شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که به طور کلی 13 گروه پسماند شناسایی شد و مهمترین پسماندهای تولیدی شرکت سیمان خوزستان پسماندهای صنعتی ویژه هستند. که عبارتند از 1. ضایعات  روغن و گریس با تولید حجم200 تن سالانه  و کد بازل 3020 a و 2. ضایعات آجر نسوز تولید حجم 300 تن سالانه و کد بازل 1040  a که بهترین روش دفع آنها  فروش به مراکز بازیافت دارای مجوز سازمان محیط زیست می باشد در نهایت یک برنامه عملیاتی مدون جهت مدیریت پسماندها طرح ریزی شده است که مهمترین اهداف آن عبارتند از: کاهش تولید پسماند، جلوگیری از اتلاف مواد اولیه و انرژی، کاهش اثرات سوء پسماندها بر محیط زیست و همچنین رعایت قوانین و مقررات تخصصی مربوطه.