مقایسه کاربرد رهیافت های همکارانه و غیر همکارانه ی تئوری بازی ها درجهت حل مناقشات منابع آب

مناقشات آبی و محیط زیستی بخشی از مسائل رایج در مدیریت منابع آب هستند که دارای چندین فرد ذی نفع با مطلوبیت های متضاد هستند که بایستی در تعامل با یکدیگر اقدام به اتخاذ تصمیمات مدیریتی نمایند. از همین رو تعیین روشی برای حل اختلافات به وجود آمده بر سر منابع آّب اهمیت می یابد. یکی از روش های حل چنین اختلاف هایی تئوری بازی هاست که می تواند در مدل سازی این مسائل به کار رود. با توجه به دامنه  گسترده اختلافات، روش های بسیار متنوعی از نظریه بازی ها تا کنون توسعه پیدا کرده است و بر این اساس طبقه بندی های مختلفی نیز در این زمینه صورت گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در بین مدل های گوناگون نظریه بازی ها به کار گرفته شده جهت حل این مناقشات، میزان استفاده از مدل های کمی و همکارانه به دلیل سادگی آن ها بسیار بیشتر از مدل های غیرهمکارانه است. به رغم این اقبال عمومی، کارشناسان مدل های غیر همکارانه اعتقاد دارند، این شاخه از تئوری بازی ها دارای مزیت هایی  هستند از جمله: در نظر گرفتن تضاد مطلوبیت های تصمیم گیرندگان و تمایل شدید به افزایش سود شخصی، عدم نیاز به وزن دهی کمی به معیارها و تصمیم گیرندگان، استفاده از داده های کیفی و نسبی و کاهش حجم نسبی محاسبات.