بررسی روند سطح ایستابی دشت کوهدشت با روش gis

آب های زیرزمینی از مهم ترین منابع تامین آب مورد نیاز انسان به ویژه در مناطق خشک و کم آب است. بدین منظور برای اتخاذ تصمیمات مدیریتی مناسب و جلوگیری از بحران بیشتر آب، باید با ارزیابی و پایش سطح ایستابی منابع آب زیرزمینی به شناسایی وضعیت آبی منطقه پرداخت. در پژوهش حاضر به منظور بررسی سطح ایستابی آبخوان کوهدشت واقع در دشت کوهدشت از آمار 8 ساله از بازه زمانی 1388 تا 1395 پیزومترهای منطقه استفاده شد. نتایج بررسی سطح ایستابی پیزومترها نشان داد که در سال 88 متوسط سطح ایستابی 54.1164 متر، برای سال 89 این مقدار 76.1163 متر، برای سال 90 این مقدار 27.1163 متر، برای سال 91 سطح ایستابی آن 10.1161 متر، سال 92، 11.1161 متر است. این میزان متوسط در سال 93 به 99.1158 متر رسیده است. متوسط سطح ایستابی در سال 94، 34.1157 متر می باشد. همچنین این مقدار در سال 95، 57.1156 متر است. به طور کای میزان افت در این طول دوره زمانی 7 متر می باشد. سطح ایستابی در اطراف و ارتفاعات دارای مقدار بالایی و در قسمت های مرکزی آبخوان این مقدار دارای سطحی پایین تر می باشد. پایین بودن این مقدار در قسمت مرکزی نیز دلیل بر وجود تمرکز زیاد چاه های بهره برداری و استفاده کشاورزان است.