مقایسه کارایی روش های زمین آماری در بررسی سطح آب زیرزمینی دشت ماهیدشت کرمانشاه

آب زیرزمینی یکی از مهمترین منابع آب در نواحی خشک و نیمه خشک است. انتخاب روش درون یابی مناسب، فاکتور مهمی در تحلیل زمین آماری محسوب می شود چون روش های مختلف درون یابی می تواند منجر به نتایج نهایی مختلف شود. از این رو، هدف این پژوهش، بررسی کارایی انواع روش های درون یابی کریجینیگ و کوکریجینگ در تعیین الگوی مکانی تراز آب زیرزمینی است. در مجموع داده های 40 چاه از دشت ماهیدشت جمع آوری شد. سپس با استفاده از روش های مختلف درون یابی شامل کریجینگ و کوکریجینگ سطح آب زیرزمینی ارزیابی شد. ارزیابی متقابل و آماره هایme ، rmse و r² به منظور صحت سنجی روش ها استفاده شد. طبق نتایج ارزیابی متقابل روش کوکریجینگ ساده (مدل گوسی) دارای بهترین کارایی برای برآورد سطح آب زیرزمینی منطقه بود. گرچه تمام روش های آزموده شده دارای صحت پیش بینی بودند اما با توجه به شاخص های ارزیابی متقابل، روش کوکریجینگ عملکرد بهتری نسبت به کریجینگ داشت.