تعیین نقش پیش بینی اضطراب رقابتی ورزشکاران دو و میدانی بر اساس قدرت مربیان

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب رقابتی ورزشکاران دو و میدانی بر اساس قدرت مربیان می باشد.

روش کار: روش پژوهش به لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی بوده و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی ورزشکاران دو میدانی استان فارس می باشد که بالغ بر 50 مربی و 109 ورزشکار می باشد. با توجه به تعداد محدود جامعه آماری، نمونه تحقیق به صورت کل شمار و برابر با تعداد جامعه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه است. به منظور جمع آوری اطلاعات از جامعه مورد نظر از پرسشنامه های قدرت مربیان و اضطراب ورزشکاران استفاده گردید.

یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیر ملاک (اضطراب رقابتی ورزشکاران) و متغیر پیش بین (منابع قدرت مربیان) رابطه خطی معنادار وجود دارد و منابع قدرت مربیان پیش بینی کننده منفی اضطراب رقابتی ورزشکاران می باشد. تغییرات اضطراب رقابتی ورزشکاران توسط منابع قدرت مربیان قابل پیش بینی است.

نتیجه گیری: حتی بازیکنان حرفه ای که اضطراب زیادی دارند، در مقایسه با بازیکنانی که اضطراب کمی دارند، وقتی در حالت اضطرابی قرار گیرند، افزایش زیادی را در انگیختگی فیزیولوژیکی از خود نشان می دهند، بنابراین بیش تر در معرض افت هستند. لذا مربی باید با نفوذ و قدرتی که در بین ورزشکاران ایجاد می کند به دنبال کاهش اضطراب رقابتی در بین آنان شود تا عملکرد مناسب تری از ورزشکاران به وقوع بپیوندد.