• تاثیر هشت هفته تمرین hiit بر بیان ژن تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون بر کورتیزول در رت های نر مبتلا به دیابت نوع 2

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/20
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/20
    • تعداد بازدید: 681
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین hiit بر بیان ژن تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون بر کورتیزول در رت های نر مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

    روش کار: روش تحقیق نیمه تجربی و طرح تحقیق پیش آزمون و پس آزمون بود. بدین منظور تعداد 60 راس موش صحرائی ویستار نر (سن:8 هفته، وزن 20±250 گرم) به طور تصادفی در 5 گروه و هر گروه 12 راس به مدت هشت هفته، هفته ای 5 روز تمرینات hiit تعیین شده را اجرا کردند. قبل از شروع برنامه تمرینی، تمامی گروه ها به غیر از گروه هی کنترل پاغیه و سالم با تمرین و بدون تمرین به وسیله تزریق نیکوتین آمید- استریپتوزوسین (stz) با تزریق داخل صفاقی دیابتی شدند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی رت ها به وسیله تزریق درون صفاقی، کتامین وزایلازین بیهوش شده، بافت عضله نعلی بلافاصله استخراج، و پس از شست و شو با سرم فیزیولوژیایی در نیتروژن مایع منجمد شد، تا زمان تجزیه تحلیل، بافت استخراج شده در سرمای 80-نگهداری شد. به منظور بررسی اثر دیابتی شدن رت ها بوسیله آزمون t مستقل مقایسه شد. هم چنین، به منظور بررسی میزان اثر تمرین hiit بر بیان ژن از تحلیل واریانس دو راهه 2*2 استفاده گردید.

    یافته ها: شاخص های تستوسترون، کورتیزول، و نسبت تستوسترون بر کورتیزول در 5 گروه رت های نر مورد تحقیق قرار گرفت بیش ترین مقدار میانگین کورتیزول به گروه دیابتی بدون تمرین و کم ترین مقدار آن به گروه سالم بدون تمرین تعلق داشت بیش ترین مقدار میانگین تستوسترون متعلق به گروه سالم با تمرین و کم ترین مقدار آن متعلق به گروه دیابتی بدون تمرین بود. بین میانگین تستوسترون، کورتیزول و نسبت این دو در دو گروه کنترل پایه و گروه دیابت بدون تمرین تفاوت معناداری وجود داشت هم چنین سطح معناداری مربوط به اثر اصلی وضعیت تمرین بر بیان ژن کورتیزول و مقدار تستوسترون در رت های نر وجود داشت.

    نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در ابتدای تحقیق پس از دیابتی شدن موش ها مقدار کورتیزول و نسبت کورتیزول به تستوسترون در گروه دیابتی بدون تمرین به طور معنی داری بیش تر از مقدار آن ها در گروه کنترل پایه است. هم چنین هشت هفته تمرین hiit بر بیان ژن کورتیزول (منفی)، تستوسترن (مثبت) و نسبت تستوسترون بر کورتیزول (مثبت) در رت های نر مبتلا به دیابت نوع 2 تاثیر معنی دار داشت.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها