تاثیر تمرینات الاستیک در آب بر تعادل ایستا و پویای کودکان فلج مغزی با توانایی راه رفتن ضعیف

هدف و زمینه: کودکان فلج مغزی دارای برخی از مشکلات عصبی عضلانی مانند: اختلال در کنترل حرکتی، وجود تون عضلانی غیرطبیعی، محدودیت اسکلتی عضلانی مانند نابهنجاری استخوانی، عدم تعادل بین عضلات موافق و مخالف، ضعف و اختلال حسی هستد. لذا هدف از این تحقیق تعیین تاثیر تمرینات الاستیک در آب بر تعادل ایستا و پویای کودکان فلج مغزی با توانایی راه رفتن ضعیف بود.

روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر تعداد 16 کودک (پسر) فلج مغزی با توانایی راه رفتن ضعیف و میانگین و انحراف معیار قد (1.15±118)، وزن (1.8±24) و سن (1.46± 11.5) به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (8نفر) و کنترل (8نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 40 دقیقه در کنار درمان های معمول فیزیوتراپی، برنامه تمرین قدرتی الاستیک در آب را دریافت می کردند. تعادل ایستا و پویای نمونه ها با استفاده از تست ایستادن رو یک پاه و راه رفتن زیگزاگ مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته ها: از آزمون t زوجی جهت مقایسه درون گروهی و از آزمون t مستقل جهت مقایسه نتایج بدست آمده از دو گروه با سطح معناداری 0.05p≤ استفاده شد. با توجه به نتایج آزمون t مستقل در پیش آزمون، در میزان تعادل ایستا و پویا، بین در گروه تمرینی و کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت (0.05p≥). در پس آزمون در میزان تعادل پویا و ایستا بین دو گروه تمرینی و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (0.05p≤).

نتیجه گیری: بنابراین نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اضافه نمودن برنامه تمرینات قدرتی با باندهای الاستیک در آب به برنامه های فیزیوتراپی و کادر درمانی بر بهبود تعادل ایستا و پویای کودکان فلج مغزی با توانایی راه رفتن ضعیف تاثیر مثبت و معنی دار دارد.