مقایسه اثر تمرینات تقویتی و کششی برخی عضلات اندام تحتانی بر شدت درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی

زمینه و هدف: سندرم درد کشککی- رانی موجب درد و اختلال در عملکرد می شود. هدف این تحقیق مقایسه تاثیر تمرینات تقویت عضلات دور کننده و چرخش دهنده خارجی ران همراه با عضلات باز کننده زانو با تمرینات کششی عضلات پلانتارفلکسورهای مچ پا بر شدت درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی بود.

روش کار: از بین 48 زن مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی با دامنه سنی 25-18 سال، 20 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی تمرینات تقویتی (10 نفره) و تمرینات کششی (10 نفر) قرار گرفتند. گروه اول، تمرینات تقویتی مختص عضلات دور کننده و چرخش دهنده خارجی ران همراه با عضلات باز کننده زانو و گروه دوم تمرینات کششی ویژه عضلات پلانارفلکسور مچ پا را به مدت هشت هفته انجام دادند. قبل و بعد از تمرینات شدت درد و ناتوانی در عملکرد با استفاده از مقیاس دیداری درد (vas) و پرسشنامه womac اندازه گیری شد.

 یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه تمرینات تقویتی کاهش معناداری در شدت درد و میزان ناتوانی در عملکرد در پس آزمون نسبت به پیش آزمون ایجاد شد (0.05(p<. در گروه تمرینات کششی کاهش معناداری در شدت درد در پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده نشد (0.121(p=؛ اما میزان ناتوانی در عملکرد آن ها به طور معناداری کاهش یافت (0.005(p=. در رابطه با تفاوت های بین گروهی نیز نتایج نشان داد که شدت درد و ناتوانی در عملکرد در گروه تمرینات تقویتی نسبت به گروه تمرینات کششی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون به طور معناداری کاهش یافت (0.05(p<.

نتیجه گیری: تقویت عضلات دور کننده و چرخش دهنده خارجی ران همراه با تقویت باز کننده زانو در کاهش شدت درد و ناتوانی در عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد کشککی رانی نسبت به تمرینات کششی عضلات پلانتارفلکسورهای مچ پا موثرتر هستند.