اثر تمرینات طناب زنی و پلایومتریک بر آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا در دانش آموزان دختر 8-9 ساله

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات طناب زنی و پلایومتریک بر آمادگی جسمانی مرتبط با ا جرا در دانش آموزان 9-8 ساله دختر بود.

روش کار: 60 دانش آموزان دختر با دامنه سنی 9-8 سال آزمودنی های این پژوهش بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی های مورد نظر در دو گروه 30 نفره کنترل و تجربی به طور تصادفی تقسیم شدند. در گروه تجربی آزمودنی ها تمرینات مبتنی بر پرش را انجام دادند. قبل و پس از 8 هفته تمرینات طناب زنی و پلایومتریک، توان انفجاری توسط آزمون پرش عمودی، سرعت حرکت توسط آزمون دوی 10 متر سرعت و چابکی وسط آزمون دوی9*4 اندازه گیری و تعادل توسط آزمون تعادل لک لک اندازه گیری شد. تمرینات گروه تجربی به مدت 8 هفته، 2 جلسه در هفته و به مدت 10 دقیقه در هفته اول و تا 30 دقیقه در هفته هشتم همراه گرم و سرد کردن صورت پذیرفت برای تجزیه تحلیل یافته ها از آزمون t وابسته برای تغییرات درون گروهی و از آزمون t مستقل استفاده شد.

یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد برنامه ی تمرین طناب زنی و پلایومتریک موجب افزایش معنی داری در تعادل، توان انفجاری و کاهش زمان چابکی و سرعت آزمودنی ها شده بود، اما در درصد چربی بدن تغییر معنی داری دیده نشد. در مقایسه ی بین دو گروه نیز افزایش معنی داری در تعادل، توان انفجاری و کاهش زمان سرعت آزمودنی ها گروه تجربی نسبت به کنترل مشاهده شد، اما در متغیر چابکی تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد.

 نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که هشت هفته تمرینات پلایومتریک و طناب زنی بر آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا در دانش آموزان 9-8 ساله اثرگذار بوده اما بر چابکی و درصد چربی بدن اثر معنی داری ندارد.