تاثیر دو شدت متفاوت تمرین تناوبی بر سطوح آیریزین و فاکتور رشدی فیبروبلاست 21 زنان چاق و دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: افزایش هزینه انرژی در پیشگیری و درمان چاقی و کاهش عوارض آن، می تواند از طریق تحریک عوامل مرتبط با قهوه ای شدن بافت چربی سفید صورت گیرد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر دو شدت مختلف تمرین تناوبی بر سطوح سرمی آیریزین و فاکتور رشدی فیبروبلاست 21 (21fgf) در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن و چاق بود.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 35 زن دارای اضافه وزن و چاق (سن 3.58±39.8 سال و شاخص توده بدن 3.37±27.1 کیلوگرم بر مترمربع) از بین شرکت کنندگان در فراخوان انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در سه گروه تمرین تناوبی سنگین (12 نفر)، تمرین تناوبی سبک (12نفر) و گروه کنترل (11 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته و سه جلسه در هفته بود. مدت جلسه های تمرین از 25 دقیقه در جلسه اول شروع و به 60 دقیقه در جلسه آخر رسید. قبل و بعد از دوره تمرینی برای اندازه گیری شاخص های آیریزین و 21fgf سرمی از همه آزمودنی ها در حالت ناشتا خونگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر، منووا و آنکووا در سطح معنی داری (0.05(p< تحلیل شدند.

یافته ها: بعد از 12 هفته برنامه تمرین تناوبی، شاخص های آیریزینو 21fgf بین سه گروه، تفاوت معناداری نداشتند (0.05(p>. نتایج درون گروهی نشان داد، مقادیر 21 fgf گروه تمرین تناوبی سنگین افزایش معنادار دارد (0.01(p= در حالی که تغییرات درون گوهی در آیریزین مشاهده نشد (0.05(p>. در مقادیر شاخص های آنتروپومتریک و vo₂max بین گروه تمرینی و کنترل اختلاف معناداری وجود داشت (0.05(p<. اما بین دو گروه تمرینی اختلاف معناداری مشاهده نشد (0.05(p>. هم چنین اختلافات درون گروهی این شاخص ها معنادار بود (0.05(p<.

نتیجه گیری: 12 هفته تمرین تناوبی سبک و سنگین بدون تغییر در سطوح سرمی آیریزین و 21fgf تاثیر مطلوبی بر افزایش vo₂max و بهبود ترکیب بدن دارد. هم چنین تمرین تناوبی سنگین باعث افزایش معنادار 21fgf می شود که می تواند باعث قهوه ای شدن بافت چربی سفید شود.