تاثیر یک دوره ماساژ تایلند به همراه تیپینگ بر میزان درد، دامنه حرکتی ناحیه کمری و کیفیت زندگی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ماساژ تایلندی به همراه تیپینگ بر میزان درد، دامنه حرکتی ناحیه کمری و کیفیت زندگی مردان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود.

روش کار: آزمودنی های این تحقیق شامل 24 مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی شهر تهران بود که به صورت غیرتصادفی هدف دار انتخاب شده و به دو گروه ماساژ تایلندی به همراه تیپینگ (سن: 3.49±47.33 سال، قد: 0.03±1.74 متر، وزن: 5.52±77.75 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 2.23±26.52) و گروه کنترل (سن: 3.26±50.08 سال، قد: 0.11+1.68متر، وزن: 5.09±77.16 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 3.80±27.34) تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات دموگرافیک از پرسشنامه و برای اندازه گیری دامنه حرکتی فلکشن و اکستنشن کمری- پشتی از گونیامتر و هم چنین برای ارزیابی میزان درد و کیفیت زندگی آزمودنی ها به ترتیب از پرسشنامه اندازه گیری شدت بصری درد و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه استفاده شد. از آزمون آنالیز کوواریانس t همبسته برای مقایسه تفاوت میانگین های فاکتورها در بین دو گروه استفاده شد.

یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری بین میزان درد (0.001(p< دامنه حرکتی فلکشن کمری (0.001(p< و نمره کل کیفیت زندگی (0.001(p< بین د و گروه وجود دارد.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق به نظر می رسد ماساژ درمانی می تواند به عنوان یک روش درمانی مجز و یادر ترکیب یا کینزویوتیپ بتواند در کاهش میزان درد و به دنبال آن بهبود دامنه حرکتی و عملکرد و نیز کیفیت زندگی افراد با کمردرد مزمن غیر اختصاصی موثر باشد.