تبیین نقش سرمایه اجتماعی ساختاری، ارتباطی و شناختی بر توسعه مشارکت ورزشی معلولین جسمی حرکتی شهرستان رشت

زمینه و هدف: سرمایه اجتماعی نمونه ی ملموس از یک هنجار غیررسمی می باشد که منجر به گسترش همکاری بین افراد و توانمندی یک دیگر می شود. هدف اصلی این تحقیق شناخت نقش سرمایه اجتماعی ساختاری، ارتباطی و شناختی بر توسعه مشارکت ورزشی معلولین جسمی حرکتی در شهرستان رشت است.

روش کار: در این تحقیق متغیر سرمایه اجتماعی ساختاری، ارتباطی و شناختی به عنوان متغیرهای مستقل و توسعه مشارکت ورزشی به عنوان متغیر وابسته مطرح شده اند. تحقیق حاضر از حیث هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی معلولین جسمی و حرکتی بالای 16 سال شهر رشت می باشند. از روش نمونه گیری تصادفی ساده و از فرمول نمونه گیری کوکران برای تعیین حجم نمونه استفاده شد که در نهایت تعداد 227 پرسشنامه صحیح جمع آوری گردید. کلیه سوالات ابزار مطابق با مقالات علمی معتبر و هم چنین دیدگاه های تخصصی اساتید مرتبط طراحی گردیده است. لذا اعتبار آن به طریق محتوایی حاصل شده است. برای تعیین پایایی سوالات پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این ضرایب برابر با 98 درصد بود. هم چنین از آزمون کولموگروف اسمرینو جهت تعیین نرمال بودن جامعه استفاده شد که طبق این آزمون تمامی متغیرهای تحقیق از توزیع غیرنرمال برخودار هستند، لذا جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار 2pls استفاده شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد که تاثیر سرمایه اجتماعی ساختاری، ارتباطی و شناختی بر توسعه مشارکت ورزشی معنادار می باشد.

نتیجه گیری: به طور کلی از این پژوهش استنباط شد، که افزایش میزان سرمایه اجتماعی ساختاری، ارتباطی و شناختی معلولین جسمی و حرکتی منجر به مشارکت بیش تر از آن ها در فعالیت های ورزشی می شود.