مطالعه ارتباط میان برخی از ابعاد آنتروپومتریکی منتخب با ناهنجاری های وضعیتی دو گروه از ورزشکاران راکتی: اسکواش و تنیس روی میز

زمینه و هدف: وضعیت بدنی مناسب به عنوان یکی از مهم ترین شاخص های سلامت می تواند متاثر از عوامل روان شناختی، بیومکانیکی و آنتروپومتری باشد. هدف از تحقیق حاضر مطالعه ارتباط میان برخی از ابعاد آنتروپومتریکی منتخب با ناهنجاری های وضعیتی ورزشکاران اسکواش و تنیس روی میز بود.

روش کار: 20 ورزشکار اسکواش باز (میانگین سن 2.39±21.35 سال، قد 0.6±1.61متر، وزن 4.71±59.55 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 1.61±22.31 کیلوگرم بر مترمربع و سابقه 1.91±5.75 سال)، تنیس روی میز (با میانگین سن 2.11±20.8 سال، قد 0.06± 1.59 متر، وزن 4.62±59.35 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 1.94±23.57 کیلوگرم بر مترمربع و سابقه 0.89±4.80 سال) به صورت غیرتصادفی انتخاب شدند. ناهنجاری سر به جلو و شانه گرد با استفاده از عکس برداری از نمای جانبی، کج گردنی و شانه نابرابر از نمای قدامی، کایفوز و لوردوز توسط خطکش منعطف، اسکولیوز توسط اسکولیومتر، ابعاد آنتروپومتریک شامل قد ایستاده، طول گردن، عرض شانه، طول دست برتر، arm span، قد نشسته، طول ساق، طول اندام تحتانی، طول بازو، طول ساعد و طول ران توسط سانتی متر اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد ارتباط معنی داری بین زاویه سر به جلو و طول گردن در اسکواش (0.002(p≤ و تنیس روی میز (0.01(p≤ کایفوز و arm span در هر دو گروه (0.01(p≤، کایفوزو قد نشسته فقط در تنیس روی میز معنادار شد (0.01(p≤ اما این ارتباط بین سایر فاکتورها، طول دست برتر و اسکولیوز در اسکواش (0.01(p≤ و تنیس روی میز (0.02(p≤ معنی دار نبود.

نتیجه گیری: ابعاد آنتروپومتریکی یکی از عوامل موثر در بروز ناهنجاری ها می باشد. با توجه به احتمال بیش تر ابتلا ورزشکاران با طول گردن بلندتر به ناهنجاری سر به جلو و قد نشسته به اسکولیوز، توصیه می شو د برنامه ای تمرینی مناسب این ورزشکاران از سوی مربیان طراحی شود.