بررسی نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات آنتاگونیست/ آگونیست در مفصل مچ پا در زنان سالم

زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات آنتاگونیست/ آگونیست در مفصل مچ پا در زنان سالم بود.

روش کار: تحقیق حاضر از نوع توصیفی بود و آزمودنی ها به صورت هدف دار انتخاب شدند. جامعه آماری شامل 1699 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه آزاد کرج بودند. نمونه آماری شامل 313 نفر از دانشجویان غیرورزشکار بودند که با توجه به معیارهای ورود به تحقیق انتخاب شدند. برای اندازه گیری قدرت عضلات آگونیست و آنتاگونیست در مفصل مچ پا از دینامومتر دستی استفاده شد. پس از شرح کامل روش و مراحل اجرای تست، مدت زمان نگهداری انقباض در عضلات پلانتارفلکسور، دورسی فلکسور، اورتور و اینورتور، اصلی 5 ثانیه بود. هر انقباض 3 بار تکرار شد و فاصله ی استراحت بین انقباضات یک دقیقه بود. مقادیر به کیلوگرم از روی دینامومتر ثبت شده و سپس با وزن نمونه ها نرمال شد.

 یافته ها: در نتایج تجزیه و تحلیل آماری مشاهده شد نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات پلانتارفلسکور به دورسی فلکسور مفصل مچ پا آزمودنی ها برابر با 1.53 می باشد. هم چنین نتایج نشان داد نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات اینورتر به اورتور مفصل مچ پا آزمودنی ها باربر با 1.18 می باشد.

 نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه می توان بیان کرد که هر چقدر نسبت قدرت عضلات آگونیست در مفصل مچ پا افزایش و یا کاهش بیش از حد داشته باشد، فرد در معرض بروز آسیب بیش تر قرار می گیرد. به عبارتی دیگر یکی از فاکتورهای مهم در بروز آسیب را می توان نسبت قدرت عضلات در نظر گرفت.