مقایسه کارایی حرکتی ورزشکاران زن دارای بی ثباتی مزمن مچ پا و سالم

زمینه و هدف: امروزه حضور زنان در ورزش، افزایش یافته است. به دلیل ویژگی های آناتومیکی و هورمونی زنان، میزان تغییر در کارایی و کنترل عصبی عضلانی آنان نیز بیشتر است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه کارایی حرکتی ورزشکاران زن دارای بی ثباتی مزمن مچ پا و سالم در رشته های والیبال، بسکتبال و هندبال بود.

 روش کار: 26 ورزشکار زن (13 نفر دارای بی ثبای مزمن مچ پا و 13 نفر سالم) با دامنه ی سنی (6.18± 25.43) با نمونه گیری ساده و در دسترس انتخاب شدند. جهت بررسی کارایی حرکتی، آزمون های اسکالت بالای سر، اسکات بالای سر با بلند کردن پاشنه و اسکات تک پا به کار گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری و مقایسه بین گروه ها از روش تی مستقل در سطح معنی داری (0.05(p< استفاده شد.

یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که در میزان کارایی حرکتی زنان ورزشکار دارای بی ثباتی مزمن مچ پا و زنان ورزشکار سالم، تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05(p<.

نتیجه گیری: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که زنان ورزشکار دارای بی ثباتی مزمن مچ پا نسبت به زنان ورزشکار سالم دارای کارایی حرکتی پایین تری بودند که این نتایج بیانگر وجود نقص در کنترل عصبی عضلانی آنان می باشد. با شناسایی و ارائه تمرینات ویژه ی بهبود این نقص ها می توان از وقوع آسیب مجدد پیشگیری نمود.