اثر هشت هفته تمرینات کششی pnf به شیوه c.r.a.c بر تعادل ایستا و پویای دختران ورزشکار 22-17 سال

زمینه و هدف: شواهد نشان داده اند که تمرینات کششی ایستا باعث بهبود دامنه حرکتی مفصل شده ولی بطور موقت تعادل و زمان عکس العمل را کاهش می دهند. هدف مطالعه حاضر این بود که آیا هشت هفته تمرینات کششی pnf به شیوه c.r.a.c بر تعادل ایستا و پویای دختران ورزشکاران 22-17 سال اثر معکوس دارد؟

روش کار: 2 دختر ورزشکار (اجرای تمرینات تخصصی fitness) 22-17 سال، بدون مشکلات پاتولوژی در ران، زانو و کمر بصورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. این افراد به دو گروه 11 نفر (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. گروه تجربی علاوه بر تمرینات تناسب اندام، تمرینات کششی pnf به شیوه (contract- relax- agonist- contraction) را بر اساس اصل اضافه بار فزاینده به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته بار سه ست 15 ثانیه ای و 10 ثانیه استراحت اجر نمودند. گروه کنترل فقط تمرینات مربوط به تناسب اندام را انجام داد. تعادل ایستا با آزمون ارزیابی خطاهای تعادل ایستا در شش وضعیت و تعادل پویا با آزمون گردش ستاره مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین متغیرها با آزمون های t مستقل و t همبسته در سطح (0.05(p< مقایسه شد.

 یافته ها: نتایج مربوط به گروه تجربی، 42% افزایش در تعادل ایستای کل را نشان داد (0.0001(p<. بین گروه تجربی و کنترل در 4 وضعیت از تعادل ایستا به جز 2 وضعیت (ایستدن روی دوپا و ایستادن یک پا جلو- یک پا عقب روی سطح نرم) تفاوت معناداری مشاهده شد (0.04(p<. هم چنین تفاوت معناداری بین گروه تجربی و کنترل در تمام متغیرهای مرتبط با تعادل پویا (0.03(p< به جز جهت خلفی- داخلی بدست آمد.

نتیجه گیری: بطور کلی، تمرینات کششی pnf به شیوه c.r.a.c باعث بهبود تعادل ایستا و پویا شد. مکانیزم فیزیولوژیکی تمرینات pnf بر عملکرد گیرنده های حسی- عمقی متمرکز است. این تمرینات باعث بهبود عملکرد این گیرنده ها شده و اثر کم تری بر مختل شدن تعادل دارند.