میزان حس ثبات مچ پای زنان فعال دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا پیش و پس از انجام تمرینات پلایومتریک

زمینه و هدف: بی ثباتی عملکردی مفصل مچ پا عارضه ای شایع است که به دنبال پیچ خوردگی اولیه ایجاد می شود. بسیاری از مطالعات انجام شده در سال های اخیر بیانگر توجه عمیق و رو به رشد نسبت به عوامل نوروماسکولار در جهت تامین و حفظ ثبات عملکردی مفاصل می باشد اما تاکنون اطلاعات محدودی در زمینه اثربخشی تمرینات پلایومتریک به عنوان گروهی از تمرینات نوروماسکولار بر زنان فعال دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا وجود دارد، لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان حس ثبات مچ پای زنان فعال دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا پیش پس از انجام تمرینات پلایومتریک می باشد.

 روش کار: 30 زن فعال در رشته های ورزشی بسکتبال، هندبال و والیبال به صورت داوطلبانه حاضر به همکاری در این تحقیق شدند. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 6 هفته، هر هر هفته 3 جلسه تمرینات پلایومتریک را انجام دادند، اما گروه کنتل به انجام تمرینات عادی خود ادامه دادند. میزان حس ثبات به وسیله پرسشنامه ارزیابی عملکرد سنجیده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معنی داری 0.05p≤ و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 انجام شد.

یافته ها:پس از شش هفته تمرین تغییر معنی داری در میزان حس ثبات گروه تمرین به وجود آمد. به نحوی که نمره پرسشنامه ارزیابی عملکرد مفصل مچ پا به طور معناداری افزایش یافت (0.001(p=.

نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرینات پلایومتریک در بهبود حس ثبات و عملکرد افراد مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا موثر بوده لذا می توان پیشنهاد کرد که جهت جلوگیری از پیچ خوردگی مجدد مچ پا و افزایش حس ثبات مچ پا از تمرینات پلایومتریک در برنامه های باز توانی افراد دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا استفاده شود.