بررسی وضعیت جو سازمانی در دبیران تربیت بدنی استان خراسان جنوبی

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت جو سازمانی در بین دبیران تربیت بدنی استان خراسان جنوبی بود که تعداد اعضای نمونه در این پژوهش با توجه به حجم جامعه 200 نفر برآورد گردید.

 روش کار: برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی استفاده شد. برای سنجش جو سازمانی از پرسشنامه استاندارد جو سازمانی هالپین وگرافت (1963) که روایی آن توسط گروهی از خبرگان و تحلیلی عاملی تاییدی آن توسط آلفای کرونباخ (0.88) مورد تایید قرار گرفت.

 یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که 117 نفر (58.5 درصد) از افراد نمونه مرد و 83 نفر (41.5 درصد) از آنان زن بوده است. 62 تعداد 6 نفر (3 درصد) دارای سن کم تر از 30 سال، 91 نفر ( 45.5 درصد) دارای سن بین 30 تا 40 سال و 103 نفر (51.5 درصد) دارای سن بیش تر از 40 سال معرفی شده اند. هم چنین می توان گفت 133 نفر (66.5 درصد) دارای تحصیلات لیسانس و 67 نفر (33.5 درصد) دارای تحصیلات فوق لیسانس و بالاتر هستند. هم چنین یافته ها نشان داد که وضعیت جو سازمانی در هر دو گروه دبیران مرد و زن مطلوب بود. به گونه ای میانگین وضعیت جو سازمانی در دبیران زن به طور معنی دار از میانگین جو سازمانی دبیران مرد بیش تر بود.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده می توان این گونه اذعان کرد. جو برخی سازمان ها پویا و کاری است و برخی دیگر سهل گیر و برخی کاملا انسانی و برخی دیگر سخت و سرد. در جو باز و مطلوب. کارکنان از رضایت شغلی قابل توجهی برخوردارند و انگیزه کافی برای غلبه بر مشکلات دارند. آن ها دارای نیروی محرکه لازم برای ترتیب دادن کارها و حفظ تحرک سازمان هستند. به علاوه کارکنان به همکاری با یکدیگر همکاری می کنند و امور سازمان را تمام و کمال انجام می دهند. جو سازمانی مربوط به تعیین ویژگی های قابل اندازه گیری محیط کار است که بطور مستقیم یا غیرمستقیم توسط کسانی که در این محیط کار می کنند درک شده است و فرض می شود که روی انگیزش و رفتارشان تاثیر می گذارد. هم چنین به عنوان منبعی موثر و با نفوذ جهت شکل دهی رفتار عمل می کند.