بررسی اثر فعالیت های تعادل و انعطاف پذیری بر مهارت های کنترل حرکتی، تعادل، انعطاف پذیری دانش آموزان با کم توان ذهنی

زمینه و هدف: عقب ماندگی ذهنی یکی از اختلالات شایع کودکان است. از آنجائی که رشد عاطفی، اجتماعی، اخلاقی، هیجانی و حرکتی منوط به رشد شناختی است، اختلال هوش با نقصان رشد در ابعاد مختلف جسمانی، روانی و اجتماعی همراه است. در افراد کم توان ذهنی حفظ قدرت و استقامت عضلانی و تعادل پویا برای دستیابی به زندگی بهتر و استقلال عملکردی مهم است. هدف از این تحقیق بررسی اثر فعالیت های تعادل و انعطاف پذیری بر مهارت های کنترل حرکتی، تعادل، انعطاف پذیری دانش آموزان با کم توانی ذهنی بود.

روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش آموزان کم توان آموزش پذیر با دامنه سنی 10-15 سال در مدرسه کودکان استثنای شهر جهرم بودند. نمونه آماری 30 دانش آموز پسر به صورت تصادفی ساده از بین دانش آموزان این مرکز بود. دانش آموزان در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته به صورت سه روز در هفته و هر روز 60 دقیقه تمرینات را دریافت نمودند. مدت یک ساعت تمرین به سه قسمت تقسیم شد که شامل 10 دقیقه گرم کردن، 10 دقیقه سرد کردن و 40 دقیقه تمرینات هدف بود. در این مدت، گروه کنترل فعالیت های عادی مدرسه را انجام می دادند و فعالیت مؤثر و منظم حرکتی نداشتند. متغیرهای تحقیق در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمون تبحر حرکتی بروینینکس، تعادل، انعطاف پذیری اجتماعی در دو گروه کنترل و تجربی اندازه گیری شد. گروه کنترل در طول دوره تحقیقی به فعالیت های عادی خود پرداختند و گروه تجربی وارد طرح تحقیقی شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی مستقل استفاده شد.

 یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت های منتخب بر میزان تعادل ایستا، تعادل پویا، سرعت و انعطاف پذیری دانش آموزان با کم توانی ذهنی تاثیر معنی داری دارد (0.0001(p=.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق فعالیت های تعادل و انعطاف پذیری به وسیله تحریک کنندگی  برای سیستم عصبی با یکپارچگی حسی از طریق بهبود کارکرد سامانه عصبی مرکزی در پردازش و یکپارچگی اطلاعات می تواند موجب بهبود رشد در کودکان کم توان ذهنی شود.