نقش سازندهای زمین شناسی در پهنه بندی کیفی منابع آب های سطحی و زیرزمینی شهر تهران

محدوده شهر تهران به عنوان مهم ترین منبع تأثیرگذار کیفی بر روی منابع آب ورودی به شهر مطرح بوده و منابع آب مذکور قبل از ورود به شهر تهران از کیفیت مناسبی برخوردار می باشند. در این مقاله سعی شده است کیفیت منابع آب مذکور قبل از ورود به شهر تهران و خروجی آن ها بر اساس نتایج الگوی کیفی آب با شاخص nsfwqi بر پایه سه سناریو حداقل، حداکثر و متوسط پهنه بندی شود. مطالعات شامل بررسی پارامترهای کیفی، منابع آلاینده و تعیین محدودیت های کیفی برای مصارف مختلف به منظور دستیابی به سیمای کیفی منابع آب قابل استحصال در جنوب شرقی تهران می باشد. بررسی مشخصات کیفی، تغییرات زمانی و مکانی منابع آب سطحی و زیرزمینی و اندازه گیری فاکتورهای دما و do، و bod5و ss و ph و turbidity و faecal coliform و no3 و po-4 طی دوره یکساله در سطح ایستگاه های مدنظر انجام گرفت. بعد از بررسی سوابق کیفی موجود به منظور تکمیل اطلاعات از منابع سطحی، زیرزمینی و خروجی تصفیه خانه های فاضلاب برای تعیین امکان استفاده در مصارف گوناگون نتایج کیفی با استانداردهای مصارف مدنظر و پهنه بندی کیفی منابع آب سطحی و زیرزمینی مقایسه شد. نتایج بیانگر کیفیت مطلوب تر منابع آب در سرشاخه ها و نقاط کوهستانی و روند کاهشی آن در اثر دریافت آلاینده های مختلف خانگی و بعضا صنعتی مخصوصا در مرکز شهر در نقاط مرکزی و جنوب شرق تهران (اراضی زراعی جنوب تهران) می باشد مانند کانال فیروزآباد در مقاطع ایستگاه های نظرآباد و جوانمرد قصاب بسیار نامطلوب می باشند با خروج این منابع از نقاط مصرف زراعی و حرکت آن به سمت بخش جنوبی محدوده به علت کاهش ورود آلاینده ها و فرآیند خودپالایی از میزان آلودگی آن ها کاسته می شود.