بررسی نقش درمانی زعفران در طب سنتی مطالعه موردی (گناباد، بیرجند، قاین)

انسان از آغاز خلقت تاکنون همواره در مقابله با مشکلات، ناملایمات، دردها و رنج هایی که از طبیعت و یا از طرف سایر مخلوقات متحمل می شده است، به دنبال چاره بوده و سعی کرده است تا جای ممکن از طبیعت و خرد جمعی استفاده کند و عواملی را که برای ادامه زندگی مضر و یا مفید بوده اند را به منظور حفظ سلامتی خود در اختیار بگیرد. این عوامل مفید شامل انواع گیاهان دارویی می باشند که در پیرامون و به وفور یافت می شوند. انسان ها بر اثر تجربه، با استفاده از این گیاهان دردهای جسمی و روحی خود را درمان می کردند. یکی از این گیاهان، زعفران است. زعفران بهعنوان گیاه بومی منطقه خراسان رضوی و جنوبی، با خواص درمانی بی شمار خود در اصطلاح محلی به "گیاه هزار خاصیت" مشهور است و در طب سنتی مردم آن منطقه برای درمان برخی از بیماری های روحی و جسمی و از جمله بیماری های گوارشی به کار می رود. در این پژوهش بهروش استفاده سنتی از گیاه زعفران در سه منطقه یاد شده می پردازیم. کاربرد زعفران از نگاه انسان شناختی شامل زمان، شیوه استفاده و نگهداری زعفران، باورها و اعتقادات دینی به این گیاه و درمان بیماری های می باشد. تلاش بر آن است تا در این مقاله از نگاه انسان شناختی فرهنگی و پزشکی قومی روش استفاده از زعفران در طب سنتی را بررسی نماییم.