جنبه های سینوپتیکی- دینامیکی مخاطره بارش های سیل آسا در استان کرمانشاه با تاکید بر بارش های فروردین 1395

سیل یکی از خسارت بارترین مخاطرات محیطی است. طی سال های اخیر گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی وابسته به آن، خسارات زیست محیطی فراوانی برای اکوسیستم ها و حیات موجودات زنده وارد نموده است. در پژوهش حاضر بارش های سنگین و سیل آسای استان کرمانشاه طی یک دوره آماری 45 ساله (1350 تا 1395) از جنبه های سینوپتیکی- دینامیکی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های واگرایی، شدت قائم، تاوایی، ارتفاع ژئوپتانسیل، رطوبت نسبی، رطوبت ویژه، درجه حرارت و میانگین فشار تراز دریا از مرکز ecmwf دریافت و الگوهای گردشی موثر بر رخداد بارش های روزهای 12 تا 15 آوریل 2016 (24 تا 27 فروردین 1395) به عنوان نمونه مطالعه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در زمان وقوع بارش های سیل آسا، علاوه بر حاکمیت بخش شرقی فرود عمیق تراز 500 هکتوپاسکال و فرارفت دمای گرم با جهت جنوب غربی - شمال شرقی بر غرب ایران، شرایط دینامیکی جو نیز تاثیرات تشدید کننده ای بر رخداد بارش سنگین داشته است. بطوری که افزایش واگرایی جو در ترازهای بالاتر از 500 هکتوپاسکال، با تقویت همگرایی ترازهای مجاور سطح زمین، افزایش حرکات قائم صعودی و تقویت همرفت موجب تقویت همگرایی شار رطوبت جو در ترازهای 1000 تا 500 هکتوپاسکال در غرب ایران و وقوع بارش های سیل آسا در استان کرمانشاه شده است.