کاهش مخاطرات لرزه ای ناشی از دیوار در ساختمان (معرفی سیستم لغزان وادار قائم مهار افقی)

در ساختمان های با سازه های فولادی و یا بتن مسلح که بر اساس ضوابط آئین نامه های معتبر بین المللی و یا مقررات ملی ساختمان ایران، تحلیل و طراحی شده باشند، معمولا آسیب های سازه ای تجربه و مشاهده شده، در محدوده آسیب های مورد انتظارِ ناشی از زلزله طرح، می باشند. ساختمان هائی که در طراحی و ساخت آن ها مقررات ملی رعایت نشده باشند، عمدتاً زوال های سازه ای کنترل کننده وضعیت ساختمان پس از وقوع زلزله می باشد. در این گونه ساختمان ها نیز انواع آسیب ها با شدت های مختلف همراه با تخریب دیوارها و نما (که منشاء اصلی آن ها می تواند رفتار سازه آسیب دیده و اندرکنش دیوار با سازه باشد)، در سطح وسیعی رخ می دهد. به سبب عدم در نظر گرفتن دیوارهای غیرسازه ای در مرحله تحلیل سازه، یا عدم تحلیل و طراحی لرزه ای دیوارها (با این پیش فرض که دیوار با سازه اندرکنش ندارند) و هم چنین موجود نبودن و یا استفاده نکردن از جزئیات اجرائی مناسب برای دیوارهای غیرسازه ای، آسیب ها و خرابی های بسیار متنوعی در دیوارهای داخلی، خارجی و نمای ساختمان ها رخ می دهد. در جزئیات مرسوم مهار دیوارها نظیر استفاده از؛ میلگرد، نرشی کشی، ورق های لرهای، وال پست و ...، اجزای مهارکننده دیوار به سازه، در راستای درون صفحه ای به سازه متصل می باشند. در نتیجه دیوار به سرب جابجائی نسبی طبقه دچار آسیب های گوناگون درون صفحه ای می شود که در نهایت می تواند منجر به ناپایداری و یا فرو ریزش دیوار در راستای برون صفحه ای شود. در پژوهش انجام شده مشخص شد که یکی از مناسب ترین روش ها برای تامین پایداری دیوار در راستای برون- صفحه و کاهش آسیب های درون صفحه ای دیوار، استفاده از وادارهای لغزان پیشنهادی این پژوهش می باشد. این نوشتار به صورت بسیار فشرده به برخی نتایج بررسی رفتار دیوارهای غیرسازه ای در ساختمان های با سازه قابی و نحوه محصورسازی و مهار آن ها توسط وادارهای لغزان می پردازد.