بررسی عملکرد مشترک میکروسیلیس و پلی استر غیراشباع بر بتن

سازه های بتنی علی رغم مقاومت فشاری بالا، دارای مشکلات فراوانی در زمینه ی مسایل مربوط به دوام و مقاومت کششی هستند. روش های مختلفی برای بهبود ویژگی ها و جبران ضعف های سیمان، ملات و بتن استفاده شده است که در این راستا به کارگیری پلیمر، برای تولید کامپوزیت های پلیمر سیمان، توجه شایانی را به دنبال داشته است. این کامپوزیت ها که به بتن های اصلاح شده پلیمری یا pmc شناخته می شوند، کاربردهای زیادی در صنعت سازه دارند. این مطالعه به بررسی ویژگی های بتن ساخته شده با میکروسیلیس و رزین پلی استر غیر اشباع (uspe) پرداخته است. در مجموع، 15 آزمونه بتنی در 3 طرح مخلوط مختلف، تولید شدند که در آن طرح ها، رزین پلی استر غیر اشباع در نسبت های 5 و 10 درصد وزنی سیمان مصرفی، به کار گرفته شد. در ادامه این نمونه ها برای پارامترهایی هم چون مقاومت فشاری، مقاومت کششی و جذب آب مورد ازریابی قرار گرفت. نتایج مطالعات آزمایشگاهی، بهبود در جذب آب و کاهش در مقادیر مقاومت فشاری و کششی را در نمونه های پلیمری نشان می دهد. به علاوه، نمونه تهیه شده با 5 درصد پلیمر، بالاترین مقاومت فشاری و کششی را در نمونه های پلیمری از خود نشان می دهد. هم چنین، نمونه تهیه شده با 10 درصد پلیمر، کمترین مقدار جذب آب را دارا می باشد.