بررسی رابطه سبک های دلبستگی و مهارت های اجتماعی در دانش آموزان دختر کم توان ذهنی مدارس استثنایی شهر بندرعباس

یکی از مهم ترین مواردی که منجر به نقص رفتار سازشی در کودکان کم توان ذهنی می شود محدودیت  در مهارت های اجتماعی است. داشتن مهارت های اجتماعی یکی از ضروریات زندگی امروز به شمار می رود و باعث موفقیت افراد در عرصه های مختلف زندگی است. هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی و مهارت های اجتماعی در دانش آموزان دختر کم توان ذهنی مدارس استثنایی شهر بندرعباس بوده است. این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی مدارس استثنایی شهر بندر عباس به تعداد 105 نفر بود. نمونه گیری در این پژوهش به دلیل حجم کم جامعه به صورت سرشماری انجام شد. بر این اساس کلیه ی اعضای جامعه ی آماری به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه سبک های دلبستگی اودنهون و هافسترا و پرسشنامه مهارت اجتماعی گرشام و الیوت استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار  spss نسخه 18 انجام شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که مهارت اجتماعی خویشتن داری 30.0 با دلبستگی ایمن و 30.0 با دلبستگی دوسوگرای مقاوم در کل گروه پژوهش همبستگی معنادار دارد. اما همبستگی بین خویشتن داری با دلبستگی ناایمن اجتنابی و دلبستگی ایمن سازمان نیافته معنادار نبود. همچنین نتایج نشان داد مهارت اجتماعی همکاری 31.0 با دلبستگی ایمن و 25.0 با دلبستگی دوسوگرای مقاوم همبستگی معنادار دارد. همبستگی همکاری با دلبستگی ناایمن اجتنابی و دلبستگی ایمن سازمان نیافته معنادار نبود. به علاوه مهارت اجتماعی قاطعیت 31.0 با دلبستگی ایمن و 41.0 با دلبستگی ناایمن اجتنابی در کل گروه پژوهش همبستگی معنادار داشت. همبستگی بین قاطعیت با دلبستگی دوسوگرای مقاوم 43.0 و  همبستگی بین قاطعیت با دلبستگی ناایمن سازمان نیافته 43.0 به دست امد که در ناحیه ی معناداری قرار داشتند. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که بین سبک های دلبستگی و مهارت های اجتماعی رابطه ی معنادار وجود دارد و کودکانی که از مهارت های اجتماعی بهتری برخوردارند، سبک دلبستگی ایمن تری نسبت به سایر کودکان دارند.