تعاملات اجتماعی کودکان در فضاهای شهری (نمونه موردی: محله اختیاریه تهران)

در شهرهای متراکم امروزی در نظر گرفتن حقوق شهروندان از اهمیت خاصی برخوردار است که به معنای رعایت حقوق تمام اقشار جامعه و دخالت دادن آن ها در تصمیم گیری هاست. محیط های شهری امروزی به دلیل آن که برای بزرگسالان طراحی شده اند، نه تنها برای کودکان جذابیت ندارند بلکه برای آن ها خطرناک نیز هستند. یکی از مهم ترین و حساس ترین قشرهای جامعه که رعایت حقوق آنان باید موردتوجه قرار گیرد کودکان می باشند. همه شمول بودن فضاهای شهری یک موضوع مهم است و حضور مؤثر کودکان در شهر، ارتباط مستقیمی با فضاها و ساختوسازهای شهری دارد. شهر دوستدار کودک شهری است که در آن کودکان می توانند رشد کنند و قدرت و پتانسیل های خود را ارتقا دهند و می توانند اعتماد به نفس پیدا کنند و در جهان به طور فعال درگیر شوند؛ در عین حال مستقل باشند و قادر هستند مدیریت امور خود را بر عهده بگیرند. تحقیق حاضر، یک تحقیق پروژه محور و روش انجام تحقیق، ترکیبی از روش های تحقیق میدانی و مورد کاوی با رویکرد کیفی است. در این مقاله سعی شده از روش های مشارکتی مانند پرسشنامه و مصاحبه با کودکان و والدین آن ها در مورد فضاهای شهری و هم چنین فعالیت های مورد علاقه کودکان استفاده شود؛ و در انتها نتایج حاصل از مطالعه ویژگی های یک فضای دوست داشتنی از نگاه کودکان به ما چارچوب نظری منسجمی از تأثیرات آن برای آفرینش فضای شهری مناسب بر اساس حقوق شهروندی کودکان می دهد و پیشنهادهایی در جهت دستیابی به فضای شهری مناسب کودکان در محله اختیاریه بیان می شود.