مدل ساختاری متغیرهای کالبدی مؤثر بر تواضع در فضاهای مسکونی امروزی

خانه جایگاه زیست و کانون تجمع خانواده و محلی برای بروز روابط و وظایف آنان است. لذا محیط خانه باید چنان باشد که همه نیازهای مختلف خود را در آن تامین، باراحتی و آسایش و آرامش با هم زندگی کنند. هر فضایی که برای خانه احتیاج است، باید به بهترین وجه کمی و کیفی، در خانه پیش بینی شود. امروزه نگاه تشریفاتی را در خانه ها شاهد هستیم این امر نه تنها در زمان ساخت بناها و با هدر دادن منابع، مصالح و انرژی های گوناگون، بلکه در پیش ساخت و هنگام طراحی بناها نیز وجود دارد. این مقاله سعی دارد در مورد ویژگی های کالبدی به منظور ایجاد تواضع و جلوگیری از اسراف در طراحی فضاهای مسکونی که بخش وسیعی از معماری کشور را شکل می دهد تأملی داشته باشیم. در این مطالعه همبستگی از نوع مدل یابی ساختاری است، جامعه آماری متشکل از 200 نفر از دانشجویان رشته معماری به شیوه تصادفی ساده انتخاب و 42 سؤال پرسشنامه محقق ساخته مربوط به ویژگی های کالبدی برای رسیدن به تواضع (پرهیز از بیهودگی) در فضاهای مسکونی را پاسخ دهند که دارای روایی و پایایی مناسب بوده است که با استفاده از روش آلفای  کرونباخ 0.683=α به دست آمده است. ضمنا در تحلیل داده ها از روش تحلیلی مسیر و رگرسیون و تعیین اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای کالبدی بر عامل تواضع در فضاهای مسکونی مورد بررسی قرار گرفت. مدل به دست آمده و اطلاعات مندرج در جداول مربوط به آن نشانگر اهمیت پنج عامل «امنیت»، «طبیعت»، «حریم خصوصی»، «آسایش و آرامش» می باشد. در بین این عوامل، عامل «امنیت» متغیر مستقل، عامل «تواضع در خانه» متغیر وابسته، عامل های «آسایش و آرامش»،  «طبیعت» و «حریم خصوصی» جزو متغیرهای میانجی شناسایی شدند. نتایج حاصله نشان داد که متغیرهای؛ طبیعت، حریم خصوصی، آسایش و آرامش به صورت مستقیم و هم چنین متغیر امنیت با میانجیگری طبیعت به صورت غیرمستقیم بر روی تواضع در فضاهای مسکونی تأثیر مثبت می گذارد.