بررسی کیفیت فضاهای منظر دانشگاهی بر میزان حضورپذیری دانشجویان در محیط دانشگاه (مطالعه موردی: دانشگاه بجنورد)

به دنبال گسترش مؤسسات آموزش عالی در کشور ایران برای پاسخ گویی به نیاز جوانان در سال های اخیر، مؤسسات آموزش عالی فراوانی درساختمان های بسته و فاقد فضاهای باز به وجود آمده، که هدف اصلی از این ایجاد، گسترش کمی مکان های بسته آموزشی بوده است. در حال حاضر نیاز فوق متعادل شده و زمان مناسبی است تا به اهمیت بررسی و تحقیق پیرامون تأثیر فضاهای باز سایت های دانشگاهی بر ارتقای کیفیت آموزش پرداخته شود. در این راستا، با توجه به خلأ علمی و حرفه ای موجود، میتوان از دانش معماری و حرفه منظر کمک قابل توجهی گرفت. هدف این پژوهش، بازخوانی نظریه های طراحی منظر، به خصوص نظریه بازسازی تمرکز ذهنی و بررسی مولفه های مطلوبیت منظر در دانشگاه بجنورد و بررسی نقش این مولفه ها در حضورپذیری دانشجویان در محیط دانشگاه است و هدف نهایی استخراج و اولویت بندی عوامل مطلوبیت فضاهای باز محیط های دانشگاهی و میزان حضورپذیری دانشجویان در دانشگاه است. با توجه به مختصات طراحی منظر و دستیابی به الگوهای طراحی منظر، با طرح پرسشنامه تصویری بر مبنای مولفه های مطلوبیت منظر از جمله درک و شناخت، اکتشاف، سازگاری با امیال مشارکت و آرامش و لذت بخشی منظر، و اجرای آن در بین 55 نفر از دانشجویان دانشگاه بجنورد، نتایج استخراج، تجزیه و تحلیل شده است. جامعه آماری به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه بندی شده از میان دانشکده های دانشگاه بجنورد بر اساس جنسیت و رشته تحصیلی انتخاب شده و اطلاعات در نرم افزار spss ذخیره، تجزیه و تحلیل و پردازش گردیده است. با بررسی اطلاعات به دست آمده اولویت عوامل اصلی مولفه های مطلوبیت فضاهای باز محیط های دانشگاهی مشخص گردید مطلوبیت منظر دانشگاه بجنورد و حضورپذیری دانشجویان در این دانشگاه پایین است و نیاز به بازبینی جدی در زمینه طراحی معماری منظر دانشگاه دارد.