تاثیر استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی بر احساس تعلق معلولین جسمی- حرکتی

استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی برای معلولین یکی از مهم ترین ابعاد مورد توجه برنامه ریزان و طراحان است. هدف این پژوهش بررسی ابعاد این معنا و بررسی ابعاد مورد نیاز در طراحی یک محیط آموزشی برای کودکان معلول است. از این رو با تدقیق در کتب و مقالات معتبر ادبیات مربوط به مبانی نظری در مورد کودکان، معلولیت و احساس تعلق به مکان بررسی شد. به منظور شناسایی این مفاهیم پرسشنامه ای طرح گشت تا بتوان به اهداف و فرضیه های مطرح در این پژوهش پاسخ گفت. پرسشنامه مذکور محقق ساز با آلفای کرون باخ 0.88 بوده که طی یک بازه زمانی مناسب در میان مربیان سه مدرسه گلها، شوریده و احسان واقع در شهر شیراز توزیع و پاسخ داده شد. پرسشنامه های از طریق نرم افزارهای spss آنالیز و ارزیابی شد. در این فرایند از آزمون های آماری کولموگروف–اسمیرنو، واریانس، anova و ... استفاده شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بوده است، که تأمین استانداردهای ساخت فضاهای آموزشی برای معلولین، بخصوص در بخش تأمین فعالیت های توانبخشی و کارگاه های هنری و فنی تأثیر معناداری در ایجاد احساس تعلق کودکان به محیط مدرسه دارد.