بررسی مجتمع مسکونی میان مرتبه با رویکرد بکارگیری بهینه بالکن در جهت کاهش مصرف انرژی در اقلیم گرم و مرطوب بوشهر

امروزه روند رو به رشد شهرها و افزایش جمعیت باعث برهم زدن نظم طبیعت و تغییر ساختار اصلی و اولیه سرزمین شده است. در سال های اخیر در جهت جلوگیری از رشد افقی شهرها ایده ساخت بناهای بلند در شهرهای جهان مطرح شده است. مهاجرت بی رویه ی روستاییان، شهرها را با معضل کمبود زمین مواجه کرد که ساخت مجتمع های مسکونی راهکاری در جهت جبران ناشی از کمبود زمین درون شهرها می باشد. متاسفانه مصرف انرژی در بخش خانگی، با رشد 7.4 درصدی در دهه ی هفتاد، و سهم حدود 39 درصد که ارزش آن بر اساس قیمت های جهانی بالغ بر 10 میلیارد دلار می شود، بیش ترین مصرف را در کشور به خود اختصاص داده است. در دهه هفتاد با آغاز بحران انرژی در جهان عصر پایداری آغاز شد و در پی آن سه حیطه موثر _ ارزش های اجتماعی، منابع محیطی و مهارت های طراحی _ در بحث توسعه وارد شدند. مقوله مهارت های طراحی و دانش فنی با توجه به سه موضوع عمده انرژی، محیط و اکولوژی مجددا تعریف گشته و در رویکرد توسعه پایدار در مقیاس شهر تا ساختمان مورد بررسی قرار گرفت. در راستای ارتقاء کیفیت زندگی در توسعه پایدار، معماری باید ضمن کاهش مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست، عناصر خود را به مثابه سامانه های کوچکتر در جهت اهداف توسعه پایدار هماهنگ سازد. ما در این پژوهش سعی داریم که با ایده های طراحی معماری و با بکارگیری بهینه بالکن مصرف انرژی را در مجتمع های مسکونی کاهش دهیم. در ابتدا با قرار دادن بالکن در بدنه ساختمان تغییرات سرعت باد را در داخل ساختمان با استفاده از نرم افزار فلوئنت مورد بررسی قرار می دهیم و در نهایت با تحلیل داده ها مدل بهینه بالکن را در ساختمان میان مرتبه در اقلیم گرم و مرطوب بوشهر بدست می آوریم.