بررسی مشترکات شعر حافظ و مسجد جامع عبّاسی اصفهان با رویکرد هرمنوتیک

شعر و معماری هر دو از جنس حکمت اند و در راستای بیان عقاید و حالات و احساسات به کاربرده میشوند، حافظ چهره ی جاوید شعر و ادبیات، مسجد جامع عباسی اصفهان نیز چهره ی جاوید معماری ایرانی-اسلامی، هر دو نیز در نوبه ی خود با تمام شباهت ها و تفاوت ها باهم شاخه های خود به نوعی خاص و متفاوت اند، به گونه ای که حافظ را به عوالم غیب متصل دانسته و لسان الغیب نامیدند و مسجد عباسی را نیز شاهکار هزار سال مسجد سازی در ایران نامیده اند. مشترکات این دو چیست؟ چگونه می توان بنا به فاصله ی تاریخی از هم و از اکنون ما به بررسی تطبیقی این دو و در پایان به بیان نتایج حاصله از پژوهش پرداخت؟ در این پژوهش بر اساس شیوهی هرمنوتیک به کنکاش در شعر حافظ و مسجد جامع عباسی اصفهان پرداخته شده تا با بینشی متن گونه بر هردو، با دیالکتیک پرسش و پاسخ و گفتمان با متن به مشترکات نائل شویم، برای این هدف ارتباط هرمنوتیک باهنر و معماری از طریق تأویل موشکافانه و تفسیر به بررسی هر دو اثر پرداخته شده است و جنبه های خیال، موسیقی، طبیعت، توحید انتزاع و عناصر در شرع حافظ و معماری مسجد جامع عباسی به صورت تطبیقی و تحلیلی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. و قبل از این مهم با توجه به مبانی نظری تحقیق واژه های پدیدار شناسی، هرمونوتیک، پدیدار شناسی هرمونوتیک و هرمونوتیک به مثابه معماری تفسیر و توضیح داده شده اند تا مدخلی برای توضیح و بررسی ویژگی های ذکر شده در حالت قیاسی بین دو اثر باشند. در پایان نیز نتیجه حاصل شده از پژوهش به بیان این مهم که این دو تا چه حد دارای مشترکات در جوانب گوناگون می باشند می پردازد و اذعان می دارد که شعر حافظ، شعر مسجد جامع عباسی اصفهان و مسجد جامع عباسی اصفهان، معماری دیوان اشعار حافظ است.