جایگاه انواع مجازهای تصویری در پوسترهای با موضوع میراث فرهنگی و طبیعی

تحقیق حاضر با عنوان «جایگاه انواع مجازهای تصویری در پوسترهای با موضوع میراث فرهنگی و طبیعی» یک مطالعه ی تحلیلی است که به شیوه ی کیفی پژوهش و به روش توصیفی -تحلیلی انجام شده است. هدف اصلی از این تحقیق به طور کلی بررسی کاربرد انواع مجاز در پوسترهای مربوط به میراث فرهنگی و طبیعی و به طور خاص شناخت انواع مجاز و تاثیر این فنون بلاغی در تاثیرگذاری و انتقال پیام به مخاطب است. در ابتدا تعریف کوتاهی از میراث فرهنگی و طبیعی و نشانه آمده است و بعد از شناخت مجاز و انواع آن 5 نمونه موردی از پوسترهای میراث فرهنگی و طبیعی مورد تحلیل قرار گرفته است. استعاره، مجاز مرسل، مجاز جزء به کل و طنز یا کنایه از مجازهای اصلی هستند. طراح با استفاده از انواع مجاز در طراحی پوستر، می تواند به یک اثر خلاق و تاثیرگذار دست پیدا کند. با توجه به اینکه مجازها در توصیف و تفسیر چیزها، هم چنین در فهم و یادگیری آن نقش مهمی دارند؛ می توان در امر آموزش و فرهنگ سازی برای حفظ میراث فرهنگی و طبیعی بهره برد. در نمونه هایی که مورد تحلیل قرار گرفته است، مجازها در فعال سازی و انتقال معنا و حتی ساخت معنا نقش مهم و موثری دارند. هم چنین با برانگیختن حس کنجکاوی مخاطب ارتباطی دوسویه بین پوستر و مخاطب برقرار می کند. مجاز مرسل با واقعیت پیوند دارد و مخاطب را قانع می سازد. مجاز جزء از کل از زیاده گویی پرهیز می کند و کنایه در تصویر می تواند تلنگری به مخاطب باشد. استعاره به تصویر معنا می دهد و به دلیل شاعرانگی بیان را شیرین تر می کند. ضمن این که خود پوستر در صورت داشتن یک تصویر و متن نیز به دلیل ماهیت هنری و فرهنگی، خود می تواند به عنوان یک سند و در طول زمان به عنوان یک میراث تلقی شود.