بررسی تأثیر استفاده از نانو ذرات دی اکسیدتیتانیوم (tio2) بر خاصیت خودتمیزشوندگی و آلودگی زدایی از سطح بتن

نانو ذرات دی اکسیدتیتانیوم ((tio₂ از جمله موادی هستند که به دلیل خاصیت فوتوکاتالیستی می توانند آلودگی های آلی را تجزیه کنند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر نانو دی اکسیدتیتانیوم ((tio₂ بر خودتمیزشوندگی و آلودگی زدایی از سطح بتن می باشد. بدین منظور محلول نانو ₂tio تهیه شد و بر روی نمونه های بتن پوشش داده شد. آزمایشات خودتمیزشوندگی، مقاومت چسبندگی و مقاومت در برابر ضربه برروی پوشش انجام شد. نتایج بدست امده نشان داد که پوشش حاوی نانو ذرات tio₂ می تواند جوهرمتیل بلو یا متیل اورانژ با غلظت 0.5 میلی گرم در یک لیتر آب را که بر روی بتن ریخته شده بود را در کم تر از یک ساعت از روی سطح پاک نماید. آزمایش خودتمیزشوندگی تا 50 بار تکرار شد؛ پس از 50 بار سیکل ریختن جوهر و تمیز شدن، پوشش هم چنان خاصیت خودتمیزشوندگی را حفظ نمود. بر رویبتن پوشش داده شده هم چنین محلول دوده ی کربن که محتوی 2 گرم دوده در یک لیتر آب بود، ریخته شد. دوده ی ریخته شده نیز پس از گذشت 45 روز کاملاً تجزیه و از روی بتن محو شد. نتایج آزمایشات هم چنین نشان داد که میزان چسبندگی محلول نانو پس از خشک شدن برروی سطح 5a بود که چسبندگی بالائی می باشد. پوشش هم چنین مقاومت ضربه ای خوبی در برابر ضربه ی ناشی از گلوله 0.9 کیلوگرم در فاصله 75 سانتی متر داشت.