• تاثیر مذهب بر شکل گیری نماد در معماری آرامگاه های پادشاهان هخامنشی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/11/10
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/11/10
    • تعداد بازدید: 504
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    سلسله هخامنشی حدود 227 سال و از 559 تا 322 قبل از میلاد حکومت کردند. محدوده جغرافیایی آن ها از شمال به کنار دریای سیاه (مقدونیه) و از غرب به ساتراپی لیبی و از شرق به هند و از جنوب به خلیج فارس منتهی می شود. طبق گفته هرودت هخامنشیان از طایفه پاسارگادیان بوده اند که در پارس اقامت داشته اند و سر سلسله آن ها هخامنش بوده است. با بوجود آمدن شاهنشاهی هخامنشی ابتدا آرامگاه هایی در سطح دشت و سپس شکل گیری گوردخمه ها در دل صخره ها نمودار شد که نمونه بارز آن مقابر شاهی نقش رستم است. گورهای حفره سنگی و صخره ای که بیش تر آن ها در کوهستان بالای تخت جمشید شکل گرفته نیز از جمله تدفین های این دوره است که به پادشاهان تعلّق داشته است. بدون شک تفاوت های مذکور ریشه در شرایط جغرافیایی، اجتماعی، میزان ضعف یا اقتدار حاکمیت، عقاید و آیین های مرسوم آن دوران بوده است. و با توجه به شواهد باقیمانده می توان اذعان داشت که ترکیبی از هنر ملت های مختلف است. شیوه های مقبره سازی این دوران از تمدن های گذشته (اورارتو، ماد، عیلام، آشوری و یونانی)، بوده و هم چنین دلایل مذهبی هم را شامل می شود. یکی از مظاهر عظیم تمدن فرهنگ ایرانی نشان دهنده قدمت و شکوه ایران باستان می باشد، چگونگی زندگی پادشاهان و حتی چگونگی مرگ و آرامگاه آنان است. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی می باشد. نوع تحقیق کاربردی است و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد. محقق با توجه به مشاهدات خود در آثار همچون تخت جمشید، پاسارگاد، نقش رستم بازدید شده به تحلیل موضوع می پردازد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها